در زمان هایی مانند پاندمی ، تیمهای فناوری اطلاعات و مدیران شرکت تمایل دارند با پیشرفتهای اخیر یا روندهای پیشرو همراه شوند، خصوصاً وقتی بحث نحوه و محل انجام کار در میان باشد. اما سازمانهایی که یک استراتژی بلند مدت را برای تمامی سناریوهای ممکن تدوین میکنند — یعنی کار در خانه، بازگشت به دفتر کار یا مدلهای ترکیبی مختلف — بعد از این پاندمی قویتر از همیشه به کار بر میگردند.
شرکتی استحقاق دریافت هزینه از شما را دارد که بتواند انطباقپذیری با شرایط را تضمین کند، صرف نظر از اینه شرایط شما چیست و یا برنامههای شما چه مقدار و چند مرتبه ممکن است تغییر کند. آنها باید توانایی پشتیبانی از شما را داشته باشند، فرقی هم نمیکند که آیا برای بازگشت کامل به محل کار برنامهریزی کردهاید یا انجام اکثریت کارها در منزل و یا ترکیبی میان این دو احتمالاً مهمترین مسئله این است که بتوانند همهی این کارها را با امنیت کامل انجام دهند.
مدل ترکیبی نیروی کار
بسیاری از کسبوکارهای سراسر جهان، هیچ تصمیم لازمالاجرایی را در خصوص بازگشت یا عدم بازگشت اکثریت کارکنان به محل کار و یا زمان آن اتخاذ نکردهاند. اغلب شرکتها شاهد ابراز نگرانی کارکنانشان درخصوص بازگشت خیلی سریع به شرایط قبل از پاندمی هستند.
در کل، به نظر میرسد کارکنان دورکاری را ترجیح میدهند: در گزارش جدیدی از مرکز تحقیقات پیو (Pew) مشخص شد که حدود نصف افراد بررسی شده در این تحقیق دوست دارند حتی بعد از پاندمی هم حداقل به صورت پارهوقت دورکاری کنند. تحلیلگران Global Workplace Analytics پیشبینی میکنند که در پایان سال ۲۰۲۱، ۲۵ تا ۳۰ درصد نیروی کار چندین روز از هفته را در خانه کار خواهند کرد.
چون هنوز پیشبینی شرایط کاری مبهم است، درک این موضوع برای تیمهای فناوری اطلاعات دشوار است که آیا باید برای بازگشت به دفتر کار آماده شوند و یا به صورت دائمی این مدل ترکیبی را ادامه دهند. در این میان، انعطافپذیری شبکه کمترین دغدغه آنها است. مثلاً نیازهای تأمین امنیت برای سناریوهای کار در خانه باید بهسرعت تغییر کنند و راهکارهای سنتی تأمین امنیت برای جابهجایی بین مدلهای مختلف کسبوکار به تغییرات اساسی نیاز دارند.
حالا مدیران فناوری اطلاعات و تیمهای آنها وظیفه دارند بر اساس گسترهای از سناریوهای بالقوه کار حضوری و دورکاری برای ۱۲ تا ۲۴ ماه آینده برنامهریزی کنند که تعادل هر کدام از آنها به موقعیت جغرافیایی، ظرفیت، زیرساخت عمومی و متغیرهای زیاد دیگری وابسته است.
در رسیس بیشتر بخوانید : استفاده از هوش مصنوعی و تشخیص چهره در محیط های کاری
انطباقپذیری مقصود اصلی است
واقعیتی که کسب و کارها باید برای آن آماده باشند این است که هیچ رویکرد «یکسانی که با تمامی سناریوها مطابقت داشته باشد» برای حرکت رو به جلو وجود ندارد: حتی کسبوکارهایی که به حالت کار با حداکثر حضور افراد باز میگردند هم شاید همچنان برای بلند مدت یا کوتاه مدت کارمندان دورکاری داشته باشند. بنابراین سازمانها باید راهکاری مناسب برای تأمین امنیت در تمام این رویکردها را تدارک ببینند؛ رویکردی که بتواند با تمام انواع مدلهای ترکیبی کار تطبیق پیدا کند.
دیگر انتخابی برای سرویس دهندگان بین بهترین گزینه برای نیروی کار عمدتاً دورکار و بهترین گزینه برای سناریوی با حداکثر حضور افراد وجود ندارد. بلکه هدف اصلی آنها باید توانایی ارائه انعطافپذیر و در عین حال ایمن خدمات برای تمام سناریوها باشد. در حال حاضر، باهوشترین سرویسدهندهها از این دورهی تاریخی به عنوان فرصتی برای سرمایهگذاری در نوآوری و از جمله در فناوریهای پیشرفتهای مثل SD-WAN استفاده میکنند تا نه تنها توانایی پشتیبانی از دفترهای کار سنتی با چندین شعبه را داشته باشند بلکه بتوانند از دفتر کار خانگی هم به عنوان شعبهای جدید پشتیبانی کنند.
نکته کلیدی در سرمایهگذاریهای درست آن است که امنیت و ایجاد شبکه را به جای عناصر مجزا، به عنوان راهکاری همگرا با هم در نظر بگیریم. اما خوب چطور این کار را انجام دهیم؟
بهترین روشهای برای انطباقپذیری و همگرایی
سازمانها باید به دنبال راهکاری باشند که امنیت و شبکهسازی را با هم در نظر میگیرد. این همگرایی در محیطی متصل — از هسته گرفته تا شعبهها، مراکز داده و فضای ابری — سازمانها را قادر میسازد که محیطهای کاملاً پویایی امروزی را دیده و از آن دفاع کنند. در عین حال، این وضعیت تجربهی کاربری عالی را برای کارکنان و مشتریها حفظ کرده و آنها را در ارتباط و تعامل با هم نگه میدارد.
این سوالات سخت را از سرویسدهندهی حال حاضر یا آیندهی خود بپرسید. ببینید که آیا آنها میتوانند:
- دسترسی به شبکه با مدل امنیتی اعتماد صفر (Zero Trust) را برای دسترسی ایمن از راه دور پشتیبانی کنند
- برای حفاظت مداوم، بر رفتار نقطه انتهایی(endpoint) روی شبکه و خارج شبکه نظارت کنند
- برای بهبود عملکرد WAN از SD-WAN ایمن پشتیبانی کنند
با پراکندگی بیشتر و مجازی شدن سازمانها، این موارد به موضوعاتی اساسی تبدیل شدهاند. وقتی که برای کارکنان دورکار، کارکنان در حال سفر، شرکا، اینترنت اشیاء و دیگر دستگاههای رایانش لبه، همچنین شعبات دفاتر کار و موقعیتهای سازمانی سنتی به دسترسی نیازمندیم، در نظر گرفتن چگونگی تأمین امنیت داخل و خارج شبکه بسیار مهم خواهد بود. اگر پاسخهای سرویس دهندگان به این پرسشها قابلیتهای اثبات شدهای را نشان نمیدهد، از آنها صرف نظر کنید.
در رسیس بیشتر بخوانید : کمک به کاهش فشار روحی مدیران ارشد
تحقق نیازهای دورکاری
با وجود قوانین مختلف برای هر کشور و ایالت و گهگاهی برای هر شهرستان و همچنین افت و خیزهای حال حاضر پاندمی، تنظیم بهترین چیدمانهای کاری و پیکربندی شبکه برای سازمان دشوار شده است. بسیاری از کارکنان مخالف بازگشت حضوری به دفتر کار هستند و نصف افراد دورکار دوست دارند همین چیدمان حفظ شود. فقط کاربران نیستند که دسترسی خارج از محیطهای کاری سنتی را طلب میکنند. قطعاً مشخصهی این نُرم جدید اکوسیستم سازمانی بسیار پراکندهتر و تجزیهشدهتر است. این موضوع نه تنها دامنهی محیط کار را گسترش میدهد بلکه برای همیشه نحوهی ایجاد شبکهی سازمانی را تغییر داده و نیازمند تمرکزی قویتر روی راهکارهای گسترده، یکپارچه و خودکار است.
با پیشروی بیشتر، سازمانها در هر اندازهای روی تحویل خروجیهای کسب و کاری و تجربههای کاربر نهایی تمرکز خواهند کرد. این یعنی موفقیت به واسطه شبکه بهینه و عملکرد امنیتی تعریف میشود که به عنوان راهکاری یکپارچه عمل میکنند. این امر به وضعیتی ختم میشود که به منظور تحویل عملکرد مورد نیاز برای سازمانی بسیار پراکندهتر، شبکهسازی و امنیت در آن باید با هم در گستره LAN، WAN و لبههای ابری همگرا شوند. بهترین روشهای عنوان شده در این مقاله میتوانند به شما در قالببندی تصمیمگیریهای سازمانی کمک کنند تا سازمانتان بتواند با هر گونه چالشی انطباق پیدا کند.